Çiftçi Ve Oğullarının Şiiri ŞİİRİ

Sponsorlu Bağlantılar

Çiftçi Ve Oğullarının Şiiri


1/:
Bizim köylü yaşlı çiftçinin böğrüne,
Saplanınca dayanılmaz bir ağrı,
Bıraktı babasından kalan karasabanı.
Çözdü yarı yaşlı yorgun atlarını,
Dört çekerli tahta arabasından
Demir dirgen ve tahta yabadan
Elini eteğini çekti
Bizim köylü yaşlı çiftçi
Galiba buradan gidecekti.
2/:
Çevresine çağırdı oğullarını,
Bostan boruk ekili bahçeden,
Üzüm koruk dikili bağdan,
Ve verimsiz çorak tarladan.
Daha durumunu yaban yad duymadan
Gideceğini bu dünyadan.
Vasiyetini söyleyecekti.
3/:
Yaşlı çiftçinin çevresini,
Sarınca izbandut gibi oğulları.
Yükseltti hasta adam cılız sesini,
Usul usul dedi ki: 'Vasiyetim,
Sakın ha bozmayın birliğinizi,
Tıpkı ben ölmemişim gibi.'
Sonra göründü yaşamın dibi
Göçtü bu dünyadan yaşlı çiftçi
Geldiği ilk gün ki gibi.

Ahmet Yozgat
YORUM YAZ
Yazan :
Yorumunuz:(Onaylandığında görülebilir...)

Yazılan Yorumlar

misafirim kayıtsızım: paaah gelemediğin şu nokta ne bilirmisin şiirlerinin güzelliği sen hep şu noktada kalacaksın o da şiirlerinin çirkinliği
ali: mütihiş
Sponsorlu Bağlantılar